donderdag 13 september 2012

Column: 'The day after'

De kruitdampen zijn opgetrokken, Nederland heeft gekozen en het slagveld is enorm. De VVD en de PvdA zijn de grote winnaars maar hoe staat het met de politieke realiteit in kaasstolp land en de kater die komt later?

Let op mijn woorden; deze uitslag is geen monsterzege maar een monstrum van een politiek mijnenveld.

Allereerst mijn eigen politieke voorkeur; de PVV kreeg een enorme dreun zei de media, het was even schrikken, 13 zetels zei men, maar uiteindelijk bleek de PVV onverminderd de 3e partij van Nederland en dat mag ook wel eens even wat meer aandacht. Gezien het slagveld is dat meer dan men ons wil wijs maken, want de SP kreeg niet wat men verwachtte, Groenlinks is weggevaagd, het CDA verloor opnieuw enorm en slechts D66 haalde wat winst samen met de SGP en de enige nieuwkomer 50plus haalde de kamer.


Wat is er gebeurt, nou volgens de hersenspoelers en propaganda machines van de media, waren de kiezers de vleugels zat en ineens 'pro Europa'. Opnieuw de leugen die regeert, want de werkelijkheid is heel basaal en ingegeven door angst, angst voor de winst van Links of Rechts en daarop reageerden de zogenaamde strategische kiezer massaal.

Roemer van de SP bleek niet in staat om het momentum vast te houden. De PvdA stuurde hun pion, de totaal afgetrainde pitbull Samson in het strijdperk en  teflon Rutte van de VVD gingen de verbale strijd met elkaar aan, de kiezer moest beseffen dat OF links OF rechts aan de macht zou komen en zoals Geert Wilders al VOORAF een schot voor de boeg gaf, dat een stem op één van hen een stem op beiden zou zijn, ging teloor in de media hype.

Massaal schoven de kiezers van de linkse zowel als de rechterflank naar deze 2 fossielen partijen om maar te zorgen dat HUN ideaal aan de macht zou komen. De strategische stem bleek ineens een mijnenveld, want zowel links als rechts zit nu opgezadeld met keuze die men nu juist NIET wilde, namelijk datgene waarvoor Wilders terecht waarschuwde.

Je krijgt dus geen sterk bakkie troost van een bepaalde signatuur, maar een slap aftreksel dat een smakeloze stamppot garandeert en het Euro-avontuur onverminderd met rassé schreden doorvoert en Nederland verkwanseld aan het ideaal van Eurabia met dank aan de huiskamerstrategen die hun idealen lieten wegvegen door angstig gedrag.

Vrouwtje Sap diep in de drap, kakelde als de bekende kip zonder kop, dat GroenLinks blij was dat de PVV was weggevaagd, voorbijgaand aan het feit dat deze partij nog steeds de 3e partij van Nederland is en zelfs haar Kunduz maatjes geen van allen in zijn buurt is gekomen en slechts de veilingmeester een bescheiden winst kon boeken.

Het vormen van een kabinet is straks dolle pret, want het liberale geluid zal ineens de verderfelijke socialisten aan de borst moeten sluiten, andersom zullen de sociaal democraten of hun grote woorden moeten inslikken of een idiote combinatie aangaan met de SP, D66 en de totaal ineengestorte CDA hetgeen nu ook niet bepaald een bijster stevige basis is voor een vlekkeloos doorvoeren van hun idealistische programma.


Maar er is ook reden tot zelfreflectie, heeft de PVV wel datgene gedaan wat we ervan hadden verwacht? Ja en nee, zij hadden een uitstekend programma met goede rapportcijfers van het verfoeilijke CPB. De anti Europa paragraaf leek mooi maar er waren ook dissonanten.

Laten we met Zero Drinkmans beginnen, deze berokkende de PVV enorm veel schade door vlak voor het kotshuis overleg op te stappen en daarmee de positie van de PVV ondermijnend in het overleg. Ook de breuk verdient niet de schoonheidsprijs, maar of ze eerder hadden moeten breken blijft discutabel. Het spagaat van de gedoger bleek groter dan verwacht.

Vervolgens kaapten twee anderen de presentatie van het PVV verkiezingsprogramma om hun vuile was buiten te hangen en bleken deze mollen letterlijk erop uit om de PVV te mollen met als resultaat dat de media meer aandacht aan hun theater stuk gaven dan aan de presentatie.

Ook de start van het presenteren van de toekomstige fractieleden bleek amateuristisch en tenenkrommend, met foute harde muziek, door veiligheidsredenen grote vertraging en teleurgestelde bezoekers die onverrichter zake moesten afreizen zonder binnen te kunnen komen en vervolgens bleek het podium te klein, ging er van alles mis en doofde het als een nachtkaarsje wat een mooie start had moeten en kunnen worden.

Wilders leek wat aangeslagen, moe van alle onderhandelingen, zijn boekpresentatie in de VS, fondswerving en alle partij perikelen bleken hun sporen te hebben achtergelaten. Pas halverwege de campagne kwam de oude strijdbare en agressieve vechter van de PVV weer in beeld, maar ondertussen was de strijd PvdA versus VVD losgebarsten en bleek zowel de PVV als de gedoodverfde winnaar SP ineens het momentum te verliezen.

De strategische kiezer bleek ineens over te lopen naar de 2 kemphanen om het ergste te voorkomen, links koos massaal de zijde van Samson en rechts holde naar Mark. Mark die bijna totaal de fout inging maar zich herstelde en de rest is bekend; de kater komt later. Zoals ik al eerder opmerkte, de kiezer is de grote verliezer want datgene wat men nu JUIST wilde VOORKOMEN is dus precies gebeurt.

De media bleek opnieuw gespeend van iedere objectiviteit. Informatie was desinformatie, we werden overspoeld met peilingen en idiote debatten die meer leken op een soort van replay van een video band met alleen een andere achtergrond en gemanipuleerde “winnaars” via tweede schermen en “deskundige” jury’s waarin bijna naadloos ieder debat een herhaling van zetten was. Maar de beeldvorming gebeurde door de commentatoren en zogenaamde nieuwsrubrieken met hysterische botte bijl commentatoren en “interviewers” zoals een mislukte politicus Peter de Vries (de R heeft hijzelf erbij verzonnen).

Welkom in Kafka land waar men juicht als men verliest alsof ze winnaar waren en waar winnaars sip kijken naar uitslagen die lijken of ze verloren hebben. Slechts de PVV in de persoon van Geert Wilders was realistisch en toonde de ware oprechtheid: "we hebben verloren en zullen moeten knokken om het de volgende keer beter te doen". Dat laatste mensen bleek de enige politicus dus met realiteitszin, de rest heeft uzelf mogen aanschouwen. Europa mag nu een feestje bouwen, de idealen worden verkwanseld, uw strategische stem is een valse noot gebleken en er zijn feitelijk objectief beschouwd alleen maar verliezers, want dat zijn wij de kiezer!

Links krijgt rechts en rechts krijgt links.



--------------------------------------------
 Ingezonden gastcolumn: Cor Stoker